​Kankerenzym bij leverkanker

In de Japanse stad Nagoya zijn onze onderzoekers erin geslaagd een enzym te isoleren dat leverkanker bestrijdt. Risicofactoren en oorzaken: Er zijn verschillende risicofactoren en andere aandoeningen die de ontwikkeling van primaire tumoren in de lever bevorderen.

Deze omvatten:

Overmatig alcoholgebruik (beschouwd als de meest voorkomende oorzaak)

Vervetting van de lever (veroorzaakt door overmatig alcoholgebruik, ernstige obesitas en diabetes)

Levercirrose als gevolg van een chronische virusinfectie (hepatitis B en hepatitis C)

Giftige stoffen in schimmels die vaak noten of granen koloniseren (aflatoxine)

Aangeboren ijzerstofwisselingsstoornissen (hemochromatose)

Leverkanker is een geleidelijke ziekte. Als de lever wordt aangetast door kanker, ook wel carcinoom genoemd, treden er symptomen op die meestal moeilijk en laat te detecteren zijn.

Aspecifieke pijn in de bovenbuik of druk in de rechter bovenbuik, diarree, geelzucht, hevig zweten, algemene zwakte, verlies van eetlust en zelfs gewichtsverlies kunnen vroege tekenen zijn. De lever is verantwoordelijk voor de ontgifting van het bloed en tal van stofwisselingsprocessen. Dit vitale orgaan kan chronisch beschadigd raken, waardoor het risico op verzwakking of leverkanker toeneemt. Kwaadaardige levertumoren omvatten zowel hepatocellulair als cholangiocellulair carcinoom – tumoren die ook wel primaire leverkanker worden genoemd omdat ze rechtstreeks in de lever of het galwegenstelsel ontstaan. Kwaadaardige tumoren kunnen zich in de loop van de ziekte ook naar andere organen verspreiden – als dit gebeurt, worden ze metastasen genoemd.

Ons leverkankerenzym vertraagt de groei en verspreiding van kankercellen in de lever.

Wij raden aan om tweemaal daags één capsule in te nemen.

Informatie over leverkanker:

Leverkanker, ook wel bekend als levercarcinoom of hepatocellulair carcinoom (HCC), is een kwaadaardige ziekte waarbij kankercellen zich in de lever vormen. De lever is een vitaal orgaan in het lichaam dat vele belangrijke functies vervult, waaronder de productie van gal, het ontgiften van gifstoffen, het opslaan van vitamines en het reguleren van de stofwisseling. Er zijn verschillende soorten leverkanker, maar hepatocellulair carcinoom is de meest voorkomende vorm en komt het vaakst voor bij mensen met een onderliggende leveraandoening, zoals cirrose, hepatitis B of hepatitis C.

De exacte oorzaken van leverkanker zijn niet altijd duidelijk, maar bepaalde risicofactoren kunnen het risico verhogen, waaronder:

Chronische infecties: Chronische infecties met hepatitis B of C verhogen het risico op leverkanker. Deze virussen kunnen de lever na verloop van tijd beschadigen en leiden tot cirrose, wat het risico op kanker verhoogt.

Levercirrose: Langdurige leverschade veroorzaakt door alcoholgebruik, chronische hepatitis of andere factoren kan leiden tot de ontwikkeling van levercirrose. Cirrose verhoogt het risico op leverkanker.

Alcoholgebruik: Overmatig alcoholgebruik gedurende een lange periode kan de lever beschadigen en het risico op leverkanker verhogen.

Leververvetting: Niet-alcoholische leververvetting, waarbij vet zich ophoopt in de lever, kan leiden tot ontstekingen en leverschade en het risico op leverkanker verhogen.

De symptomen van leverkanker kunnen variëren, maar in de vroege stadia van de ziekte zijn er vaak geen specifieke symptomen. Later kunnen symptomen optreden zoals onverklaarbaar gewichtsverlies, buikpijn, geelzucht (vergeling van de huid en ogen), verlies van eetlust, vermoeidheid en zwelling in de buik.

De diagnose van leverkanker bestaat meestal uit beeldvormend onderzoek zoals een echo, CT-scan of MRI, evenals bloedonderzoek om leverfunctietests en tumormarkers zoals alfafoetoproteïne (AFP) te meten. Een weefselbiopsie kan nodig zijn om de kanker te bevestigen.