ژرمانیوم ارگانیک طبق کازوهیکو آسای 100 گرم

ژرمانیوم مانند چسبی است که 12 اتم اکسیژن را در یک فضای بسیار کوچک کنار هم نگه می دارد، اما با خود موجود زنده واکنشی نشان نمی دهد.

این اکسیژن محدود شده توسط ژرمانیوم به ارگانیسم آزاد نمی شود، اما عمدتا به عنوان یک جاذب رادیکال برای یون های H+ عمل می کند.

غذا توسط بدن می سوزد و دی اکسید کربن (CO2) و هیدروژن (H2) تولید می کند. دی اکسید کربن با بازدم از طریق ریه ها راه خود را از بدن خارج می کند. از سوی دیگر، هیدروژن با اکسیژن استنشاقی ترکیب می شود و آب را تشکیل می دهد و از طریق کلیه ها و پوست دفع می شود.

بسیاری از بیماری ها، از جمله بیماری لایم، بر پایه هیپوکسی مزمن غالب است و هنگامی که بخش زیادی از اکسیژن استنشاقی نمی تواند برای متابولیسم سلولی استفاده شود، عواقب غم انگیزی دارد زیرا توسط یون های هیدروژن حریص به آب تبدیل می شود و دفع می شود یا حتی به صورت ادم ذخیره می شود.

اتم‌های اکسیژن زیادی که به ژرمانیوم متصل شده‌اند در این شرایط اثر مفیدی دارند زیرا هیدروژن آزاد را به هم متصل می‌کنند و مسیر را باز می‌کنند تا اکسیژن استنشاقی بدون مانع به سلول‌ها برسد و اثر نیروبخش خود را در آنجا توسعه دهد. ژرمانیوم ارگانیک تنفس بافتی فشرده‌تری را امکان‌پذیر می‌کند، که در غیر این صورت دستیابی به آن در بیماری مربوطه دشوار خواهد بود و بیمار به زودی پوستی با گردش خوب و اندام‌های گرم پیدا می‌کند.

از آنجایی که هیچ آب غیرضروری از یون های H+ و اکسیژن تولید نمی شود، ارگانیسم نیز به روشی سالم کم آب یا خشک نگه داشته می شود.

زخم ها دیگر تراوش نمی کنند و فرآیندهای ترمیم بدون مانع انجام می شود. اتصال یون هیدروژن همچنین این تأثیر را دارد که میکروب های بیماری زا انسانی نمی توانند مبنایی برای بقا بدون محیط آبی که از نظر پاتولوژیک بیش از حد وجود داشته باشد، بیابند. اکسیژن متصل به ژرمانیوم نه تنها یون های هیدروژن را جذب می کند، بلکه سایر رادیکال های آزاد و سموم سلولی را نیز جذب می کند.

به ویژه قابل ذکر است: کادمیوم و جیوه از ژرمانیوم آلی حذف می شوند.

دوز ژرمانیوم ارگانیک (Ge-132) / روز

نفروز

3×30-35 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

مشکلات پروستات: 800-900 میلی گرم.

درماتیت آتوپیک: 4-5 × 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

بیماری بک: 1.5-2 گرم

دژنراسیون مخچه: 2-3 × 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

نوروپاتی تحت حاد: 2-3 × 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

نوریت رتروبولبار / کوری کامل: 2-3 × 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

درد شدید (مانند درد سرطان): 3 تا 5 گرم

هپاتوم - کارسینوم کبدی رشد کرده در روده و سرطان کبد سلولی بدخیم: 3-4 در 35 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن.

لوسمی: 500-550 میلی گرم.

پیشگیری از متاستاز: 500-550 میلی گرم.