german organiczny według Kazuhiko Asai 5x100 gramów

German działa jak klej, który utrzymuje 12 atomów tlenu w bardzo małej przestrzeni, ale nie reaguje z samym organizmem.

Tlen związany z germanem nie jest uwalniany do organizmu, lecz służy przede wszystkim jako wychwytywacz rodników dla jonów H+.

Organizm spala pokarmy, wytwarzając dwutlenek węgla (CO2) i wodór (H2). Dwutlenek węgla zostaje wydalony z organizmu poprzez wydychanie przez płuca. Z drugiej strony wodór łączy się z wdychanym tlenem, tworząc wodę, a następnie jest wydalany przez nerki i skórę.

Wiele chorób, w tym borelioza, opiera się na przewlekłym niedotlenieniu, które ma tragiczne konsekwencje, gdy znaczna część wdychanego tlenu nie może być wykorzystana w metabolizmie komórek, gdyż najpierw zostaje przekształcona w wodę przez chciwe jony wodorowe, a następnie wydalona lub nawet zmagazynowana w sposób powodujący obrzęk.

W tej sytuacji liczne atomy tlenu związane z germanem mają korzystny wpływ, ponieważ wiążą wolny wodór i oczyszczają drogę, dzięki której wdychany tlen może bez przeszkód dotrzeć do komórek i rozwinąć tam swoje orzeźwiające działanie. Dzięki temu organiczny german umożliwia wzmożone oddychanie tkankowe, co w danym stadium choroby byłoby trudne do osiągnięcia, a u pacjenta szybko rozwija się dobre krążenie krwi w skórze i ciepło w kończynach.

Ponieważ z jonów H+ i tlenu nie powstaje żadna niepotrzebna woda, organizm jest odwadniany lub utrzymywany w zdrowy sposób w stanie suchym.

Rany nie sączą się, a procesy gojenia przebiegają bez zakłóceń. Wiązanie jonów wodorowych powoduje również, że chorobotwórcze drobnoustroje ludzkie nie są w stanie znaleźć podstawy do życia bez patologicznie nadmiernego, wodnego środowiska. Tlen związany z germanem wychwytuje nie tylko jony wodorowe, ale także inne wolne rodniki i toksyny komórkowe.

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że german organiczny eliminuje kadm i rtęć.

DAWKOWANIE ORGANICZNEGO GERMANU (Ge-132) / dzień

Nerczyca

3 x 30-35 mg na kg masy ciała

Problemy z prostatą: 800-900 mg.

Atopowe zapalenie skóry: 4-5 x 20 mg na kg masy ciała

Choroba Becka: 1,5-2 g

Zwyrodnienie móżdżku: 2-3 x 40 mg na kg masy ciała

Neuropatia podostra: 2-3 x 40 mg na kg masy ciała

Zapalenie nerwu wzrokowego/całkowita ślepota: 2-3 x 40 mg na kg masy ciała

Ból ekstremalny (np. ból nowotworowy): 3 – 5 g

Hepatoma – gruczolak gruczołowy wątroby i złośliwy rak wątrobowokomórkowy: 3-4 x 35 mg na kg masy ciała.

Białaczka: 500-550 mg.

Zapobieganie przerzutom: 500-550 mg